Tijdens mijn deelname aan diverse seminars, conferenties en lezingen in verschillende evenementen in de afgelopen decennia, moet ik honderden aandenkens of souvenirs hebben ontvangen, gegeven als 'een blijk van waardering' voor mijn deelname;om de een of andere reden, meestal uitgedeeld door een backoffice-lid van de organisatoren.Als deze souvenirs van uitzonderlijk vakmanschap waren en het nationale of lokale artistieke erfgoed op hun best zouden presenteren, zou men het uitdelen van dergelijke memorabilia kunnen begrijpen.Maar de aandenkens die op conferenties, seminars en evenementen worden uitgedeeld, zijn zelden een mooi staaltje van kunst, design, verbeeldingskracht of elegantie.Ze zijn meestal gemaakt van machinaal gesneden plastic, machinaal getimmerd hout of grof gevormd metaal, af en toe verzilverd (waaruit het koper haastig begint te gluren), en natuurlijk heel af en toe zilver.Om nog maar te zwijgen van de twee koffers met sjaals die ik heb ontvangen in verschillende tinten crème, en een stuk of meer 'gold brokaten angavastrams'.Om eerlijk te zijn, meer dan de helft van de aandenkens die ik ontvang, vindt niet eens hun weg in mijn tas, omdat mijn reistas meestal te klein is om ze te herbergen.De souvenirs moeten daarom vaak in het hotel zelf worden achtergelaten.Ik heb er wel spijt van, want ik weet dat ze bedoeld zijn als blijk van respect van de organisatoren.Maar ik weet wel dat zelfs als ik ze mee naar huis zou nemen, ik noch de schapruimte noch de neiging heb om ze uit te stallen.Hoe dan ook, de meeste van dergelijke souvenirs die ik mee naar huis neem, vinden hun weg naar mijn opslagruimte en uiteindelijk in de prullenbak.Tenzij het aandenken natuurlijk uniek, vooral artistiek of anderszins van hoge waarde is.Het lijkt erop dat bijna 90% van de aandenkens weinig blijvende waarde hebben voor de ontvanger of voor iemand anders.En mijn terloopse ondervraging van een aantal vrienden en ontvangers van dergelijke aandenkens bij diverse evenementen lijkt dit te bevestigen.We hebben het hier niet over prijzen, trofeeën of medailles, die competitief worden uitgereikt, vooral aan jongeren en atleten op scholen, universiteiten en districten, en dergelijke, waarvan de ontvangers alle reden kunnen hebben om deze te koesteren.Onze zorg hier is de perfect plichtmatige aandenkens en souvenirs, die routinematig worden uitgedeeld bij elk openbaar of zakelijk evenement.Wat zijn de geschatte kosten van dergelijke souvenirs?Het is moeilijk om een ​​schatting te maken.Maar laten we toch proberen een schatting te maken.Laten we verschillende soorten instellingen tellen en er voorzichtig van uitgaan dat elke instelling twee jaarlijkse evenementen organiseert en bij elk evenement ongeveer 20 aandenkens weggeeft aan diverse organisatoren en deelnemers, inclusief sprekers en panelleden.India heeft ongeveer 1,45 miljoen scholen, 1,2 miljoen naamloze vennootschappen, 56.000 hogescholen, ongeveer 1.000 universiteiten, 5.000 technische hogescholen en 1.500 medische hogescholen (elk met ongeveer 8 afdelingen, elk met zijn eigen evenementen);2.800 politieke partijen (8 nationale partijen, 54 partijen op staatsniveau en de meeste van de rest geregistreerde maar niet-erkende partijen), aanwezig in de drie regeringsniveaus, en laten we conservatief nog eens 20.000 andere instellingen toevoegen, zoals hogescholen, rechtscolleges , diverse overheidsdiensten.Ze tellen allemaal op tot bijna 3 miljoen lichamen (inclusief gemiddeld 8 afdelingen in onderwijs- of medische instellingen), geven of nemen.Het kan natuurlijk zijn dat ze niet allemaal zulke evenementen houden, of souvenirs weggeven, of te oud of te slapend zijn om een ​​evenement te organiseren.Ervan uitgaande dat ongeveer 75% van hen tenminste twee jaarlijkse evenementen organiseert, waarbij elk bijvoorbeeld minstens 20 aandenkens weggeeft.Uitgaande van een conservatieve prijs van Rs 300 per aandenken, met een gewicht van 250 gram per stuk, is dat ongeveer Rs 2.700 crore in waarde van de aandenkens.Het betekent ook zo'n 22.500 metrische ton in hout, plastic en metaal, jaar na jaar.En de milieukosten van productie, verpakking en levering tellen we nog niet mee.Dat brengt ons bij de kwestie van duurzaamheid.Zijn souvenirs een vermijdbare verspilling?Bij houtproducten gaat het om het kappen van bomen.Kunststoffen zijn duidelijk niet biologisch afbreekbaar.Metalen hebben betrekking op het aantasten van moeder aarde.En toch, wie ben ik om te zeggen dat deze souvenirs verkwistend zijn, vooral als een groot aantal ontvangers deze weggeefacties wel waarderen?Mijn eigen hypothese is echter dat het aantal mensen dat deze routinematige plichtmatige aandenkens waardeert misschien in de minderheid is.Dus, wat kunnen we doen om een ​​evenwicht te vinden voor ecologische duurzaamheid?Ten eerste moeten we misschien de esthetiek van de aandenkens aanzienlijk verbeteren met bijvoorbeeld ingewikkeld gesneden houtwerk of metalen werken met een superhoge afwerking (kunststof wordt volledig vermeden), wat echt een miniatuurkunstwerk zou kunnen worden genoemd.Instellingen kunnen samenwerken met verschillende lokale ambachtslieden met een hoge toegevoegde waarde om het beste van India of de regio in het klein te laten zien.Dat zou op zijn minst het vaardigheidsniveau van bedreigde of zeldzame ambachten ten goede komen en ambachtslieden in het hele land ondersteunen, waardoor de algehele waarde van de economie stijgt, in plaats van de vaardigheden eeuwig op een alledaags en laag evenwichtsniveau te houden.Toegegeven, het kan het budget voor aandenkens voor de evenementen verhogen, maar het zou de algehele waarde van de economie verhogen en ons niveau van vaardigheden verbeteren en ambachtslieden en ambachtslieden aanmoedigen die mogelijk hoogwaardig werk doen.Twee, zouden niet op zijn minst sommige organisatoren van evenementen kunnen beginnen met het vermijden van het uitdelen van souvenirs en in plaats daarvan de geschatte waarde van dergelijke aandenkens aan een goed doel te schenken, en het feit aankondigen in plaats van de souvenirs weg te geven?Ten derde, zouden burgers kunnen beginnen met schrijven naar organisatoren van evenementen en nee zeggen tegen aandenkens?Of hen vragen om een ​​gelijke waarde te doneren aan een goed doel?En vier, wat dacht je van de organisatoren die cadeau- of boekvouchers weggeven aan de sprekers, moderators of andere gasten?Dit kunnen kleine stapjes zijn om die druppel duurzaamheid toe te voegen aan de oceaan van aantasting van het milieu.Maar is de tijd niet gekomen om zelfs zulke kleine manieren te bedenken om de planeet te helpen?Zal een grote meerderheid van ons geen stap in die richting willen?(De schrijver is een academicus en een auteur.)Bekijk de nieuwste video's van DHBekijk de nieuwste video's van DHDeccan Herald News nu op Telegram - Klik hier om je te abonnerenVolg ons op Facebook |Twitter |Dailymotion |YouTubeKar ontworpen om leveranciers koel te houden en verspilling te verminderenCambridge University 'profiteerde' van slavernij: studie'Hij ligt in coma': familie houdt lichaam man 18 maanden vastNASA om asteroïde af te buigen in test van planetaire verdedigingHoe kunstmatige intelligentie wordt gebruikt om walvissen te reddenDH Toon |'PayCM' onjuiste QR-code!Kar ontworpen om leveranciers koel te houden en verspilling te verminderenCambridge University 'profiteerde' van slavernij: studie'Hij ligt in coma': familie houdt lichaam man 18 maanden vastNASA om asteroïde af te buigen in test van planetaire verdedigingHoe kunstmatige intelligentie wordt gebruikt om walvissen te reddenDH Toon |'PayCM' onjuiste QR-code!Gehlot probeert Piloot de kans te ontnemen om CM te zijnNitish op Lalu's schoot: Amit ShahUddhav wint rallygevecht in DussehraWe gebruiken cookies om te begrijpen hoe u onze site gebruikt en om de gebruikerservaring te verbeteren.Dit omvat het personaliseren van inhoud en advertenties.Door onze site te blijven gebruiken, accepteert u ons gebruik van cookies, herzien privacybeleid.